21 .ได้โปรด
NC . . . . “ก็ไม่ต้องห้ามสิคะ" แรงโอบที่คอถูกดึงให้ปัญเข้าไปแนบชิดเจนนิษฐ์อย่างเลี่ยงไม่ได้ ลมหายใจร้อนๆ รินรดกันอยู่ครู่นึงก่อนปัญจะเป็นฝ่ายรุกกลับโดยพลิกอีกคนลงเตียงและกดจูบอย่างเร่าร้อน “อื้ออออ พี่ปัญญญญ~~~~" เจนนิษฐ์ครางอื้อกับรสจูบที่เร่าร้อนนั้น เธอบิดกายไปมา ยามที่มือของเขานั้นลูบไล้ลงไปตามทรวดทรงที่เต็มไม้เต็มมือของเธอ “อื้มมม อ๊าาาา~ พี่ปัญญญ!" เป็นจากจูบที่ปากก็มาลิ้มรสที่ลำคอขาว เขาลากจูบไปมาพร้อมกับขบเม้มแรงๆในเกิดรอยแดงเจ้าของลำคอครางอื้อ เสื้อนอนของเจนนิษฐ์ถูกถอดไปเมื่อไรก็ไม่ได้ทันคิด มือเรียวของปัญย้ายที่ไปปลดตะขอชั้นใน คว้ามันและเขวี้ยงมันลงข้างเตียงไปทันที “อื้ออออ~~" เมื่อปราศจากสิ่งที่ปิดบังเนินเนื้อทั้งสองก้อนนี้แล้ว ปัญไม่รอช้าที่จะตรงไปกินมัน เขาโกยยอดข้างนึงเข้าปากและดูดดึงมันราวกับของหวานที่แสนอร่อย อีกข้างก็ไม่ได้ปล่อยว่างมือเรียวก็เค้นและนวดมันอย่างสม่ำเสมอ “พี่ปัญญญ หนูไม่ไวแล้วนะ งือออออ