s a t u r n

+ nc .  .                        “คุยกับใครอยู่หรอ...” ปัญเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับมือที่คอยเช็ดผมที่เปียกชื้น เขาเดินมานั่งปลายเตียง            “กับสิคค่ะ...แต่จะเลิกคุยแล้วละ” เจนนิษฐ์พูดยิ้มๆวางมือถือลง และขยับเข้ามาใกล้ปัญ            “หนูเช็ดให้นะคะ”                        คว้าเอาผ้าผืนเล็กมาและมานั่งประชันหน้า แต่ด้วยความทีตัวเล็กกว่าจึงไม่ค่อยถนัดนัก ปัญที่เห็นว่าอีกคนทำท่าเก้ๆกังๆ จึงรั้งเอวอีกคนเข้ามานั่งบนตัก ในรูปแบบหันหน้าเข้าหากัน           “ก็เห็นไม่ถนัด...☺️”           “บ้าาา...”           เมินหน้าไปทางอื่นแก้เขิน มือก็เริ่มทำหน้าที่ ขยับเช็ดผมของปัญไปทั่วๆ จนเริ่มแห้งในระดับนึง           “เต็น...”           “???”           จังหวะถัดมาคือความเงียบ ดวงตาทั้งสองสบกันแน่นิ่ง มือเรียวของปัญจับมือของเจนนิษฐ์มากุมไว้           “....รัก รู้ใช่มั้ย”           “งื้อออออ รู้แล้ว”เจนิษฐ์ก้มหน้างุดเพราะความเขิน จนปัญยกยิ้มเอ็นดูในความน่ารักของอีกคน           “น่ารัก”           “งื้อออ อะไรเนี่ย จู่ๆก็บอกรัก จู่ๆก็มาชม หนูเขินห